Lian Tjon Soei Len, anesthesioloog-pijnspecialist | De aanleiding om anders te kijken naar ziekten

Lian Tjon Soei Len, Leefstijlprofessional van het Jaar 2023, anesthesioloog en pijnspecialist, heeft leefstijl geïntegreerd in de behandeling van chronische pijn. Dit was geen eenvoudige weg want leefstijlbehandelingen worden niet vergoed en kunnen zelfs het ziekenhuisverdienmodel in gevaar brengen.

In een driedelige blog deelt Lian haar reis: van haar rol als anesthesioloog tot haar groeiende betrokkenheid bij de oorzaken van chronische pijnklachten. Ze reflecteert op haar traject voor en na haar benoeming tot Leefstijlprofessional van het Jaar 2023 en hoe ze leefstijl binnen haar praktijk heeft geïntegreerd.

Deel 1 - De aanleiding om anders te kijken naar ziekten
Als anesthesioloog en pijnspecialist opereer ik zowel in de acute als de chronische zorg. Binnen de context van de operatiekamer en daarbuiten hebben anesthesiologen de expertise om vitale organen te ondersteunen. Dit strekt zich uit over diverse afdelingen van het ziekenhuis, waaronder de spoedeisende hulp, waar we instabiele patiënten bijstaan.

Als pijnspecialist opereer ik aan de andere kant van het medische spectrum. Hier ontmoet ik mensen met voortdurende, vaak chronische pijnklachten. Deze klachten brengen verschillende gevolgen met zich mee, zoals fysiek en mentaal lijden, verlies van werk en uitdagingen op sociaal en emotioneel vlak. Met medicijnen en injecties proberen we de pijn te verlichten. Samen met andere specialisten werken we nauw samen, volgen behandelprotocollen en overleggen in multidisciplinaire overleggen (MDO's) om de beste zorgroute voor elke patiënt te bepalen.

Ondanks onze welgemeende inspanningen en toewijding, is onze impact beperkt als het gaat om structurele verlichting van de klachten en boeken we nog steeds te weinig vooruitgang.

Zonder wrijving geen glans
Na enkele jaren als medisch specialist te hebben gewerkt, begon het bij mij steeds meer te schuren. Het besef drong tot me door dat artsen voornamelijk zijn opgeleid om ziekten vanuit een biomedisch perspectief te benaderen. Vreemd genoeg had ik nooit eerder beseft dat deze aanpak vaak tekortschiet bij chronische klachten. Onze aanpak is gericht op de vraag hoe we ziek worden, niet waarom. We handelen reactief, in afwachting van klachten of ziekte. We richten ons vooral op het lichaam en scheiden dit van de geest (gedachten en emoties). Alsof onze gedachten en gevoelens geen invloed zouden hebben op ons lichaam.

Het is naar mijn idee duidelijk dat de huidige biomedische benadering tekortschiet, zoals blijkt uit de talloze innovaties en doorbraken in diverse medische vakgebieden. Desondanks verslechteren het welzijn en de gezondheid van de bevolking de laatste jaren juist. In mijn optiek komt dit doordat we de onderliggende oorzaak van het probleem niet aanpakken. Het besef van de noodzaak voor een andere, meer fundamentele aanpak groeide in mij en werd nog versterkt tijdens mijn sabbatical.

In 2022 besloot ik om zes maanden lang op reis te gaan. Het werd een reis van mijn hoofd naar mijn hart. Gedurende deze periode stapte ik uit mijn huidige rol en functie. Vanuit verschillende plekken over de wereld (Nepal, Cambodja, Vietnam, VS, Zuid-Afrika) vroeg ik me af wat het betekent om in deze tijd mens te zijn. Wie ben ik eigenlijk zonder mijn titel? En wat wil en kan ik bijdragen aan een gezondere wereld? Ik verdiepte me in de betekenis van gezondheid vanuit het oosterse perspectief.

Na een periode van afstand nemen, reizen en weer thuiskomen, werden een aantal inzichten helder voor mij. Ik deel de belangrijkste:

• De mens en menselijke waarden zouden centraal moeten staan, vooral in de gezondheidszorg, in plaats van economiseren. Efficiëntie is belangrijk, maar mag geen doel op zich worden. We zijn doorgeschoten.
• Inclusiviteit: zorg voor het welzijn van mens en natuur zou in alle dimensies leidend moeten zijn bij het vormgeven van onze samenleving, en dus ook in de gezondheidszorg.
• Emoties en stress spelen een essentiële rol bij aanhoudende fysieke klachten. Ze moeten serieus genomen en verwerkt worden, omdat angst en onzekerheid in het brein aanhoudende pijnsignalen kunnen activeren. Een gekalmeerd brein elimineert de klachten en opent de weg naar herstel.
• Naast het zijn van dokter is mijn persoonlijke missie gegroeid tot het bijdragen aan bewustzijnsontwikkeling op het gebied van gezondheid. Behoud van goede zorg, aanvulling voor gezondheid. Leiderschap en samenwerking cruciaal.
• Na mijn sabbatical is gezondheid voor mij synoniem aan in verbinding zijn met mezelf, anderen zonder oordeel, en met onze leefomgeving.

Deze overwegingen zijn mijn persoonlijke reflecties. Ze vormen geen absolute waarheid, aangezien waarheid zelf kan variëren. Misschien is het belangrijkste besef wel dat er niet één enkel perspectief is. De westerse benadering heeft ons veel gebracht en daar ben ik dankbaar voor. Maar het is ook van belang om te evalueren. We hebben een breder perspectief nodig voor vooruitgang. Alleen door open te staan en bewezen, veilige en effectieve methoden binnen ethische richtlijnen te omarmen, kunnen we stappen vooruit zetten.

Deel 2 - Leefstijlprofessional van het jaar, en dan…? > lees je hier

Deel 3 - Welk Leiderschap is nodig in de zorg? > lees je hier

Na aanleiding van haar titel 'Leefstijlprofessional van het jaar 2023' vertelt Lian het volgende: